Voelen

Ik hoor het mezelf nog tegen mijn kinderen zeggen: Met de oogjes kijken, niet met de handen! Voor mijzelf is dat volkomen mislukt. Ik kan niet alleen met mijn ogen kijken. Althans niet als het over stof gaat. Ik moet altijd voelen. Voelen is kijken bij mij. Wanneer een stof niet goed voelt; is mijn liefde voorbij.

Dat vind ik nu ook de moeilijkheid met stof kopen op internet. Er zijn verschrikkelijk veel mooie stoffen te zien bij de webwinkels. Maar te zien. En dat is niet kijken. Want kijken doe ik met mijn ogen en mijn handen.

Gelukkig zijn er ook steeds meer webwinkels die bereid zijn een staaltje stof te zenden. En dan kan ik kijken. Kijken met mijn ogen en handen.

Op een quilt tentoonstelling moet ik mij ook altijd heel erg beheersen. Ook daar wil ik kijken, dus met ogen en handen. Maar dat mag niet. Dat kan natuurlijk ook niet. Ik zou ook niet willen dat iedere bewonderaar maar aan mijn quilt gaat voelen.

Maar het gevoel van die lijnen in de stof. Dat is toch geweldig! Het gebeurt ook vaak wanneer ik een naad gestikt heb, waar dan ook in, dat ik even met mijn handen over die stiklijn ga. Geweldig!

Afgelopen week heb ik het erg druk gehad. Ik heb het gevoel dat ik niets heb gemaakt. Maar dat is helemaal niet waar. Voor mij ligt een boekomslag. De ondergrond van dit boekomslag lag vorige week nog bij mijn stapeltje stof. En nu is het al af!! Het heeft niet eens op het stapeltje ‘bijna af’ gelegen!

Helemaal vooraan, op de foto van mijn stapeltje stof,  ligt een lapje stof in de kleuren blauw en lila. Dit heb ik gebruikt voor het boekomslag. Het zijn een aantal lapjes die ik aan elkaar heb gezet. Langs de naad heb ik met de coverstitch een kettingsteek gemaakt.

Vervolgens heb ik een dunne sandwich gemaakt van de stof, een tussenlaag van niet plakbare vlies (soort luierinleg) en een dunne katoen.

Hierop heb ik diagonaal drie gekleurde lapjes stof gelegd. Deze lapjes zijn vast gezet met een borduursteek van de naaimachine. Vervolgens heb ik een strook paars namaak leer vast gestikt. Daarop weer een strook van geverfd polyestervlies. Gewoon met de stiksteek en een borduurgaren. De overgebleven gedeeltes stof heb ik ook voorzien van een leuke steek van mijn naaimachine.

Aan de andere zijde is horizontaal een strook stof met de festonsteek vast gezet. Hierop drie vierkantjes vast gemaakt. Ook hier is weer de resterende stof versierd met een leuke steek.

Daarna het boek afgemeten op de stof en de stof op maat geknipt. Randen afwerken, omslag naar binnen vouwen en afstikken, boek erin……..

En wat voelt het dan weer goed. Heerlijk met mijn ogen en handen kijken. Want hierbij mag dat. Het is mijn eigen werkstuk! En wat kan dat een voldaan en fijn gevoel geven…

Wij, textielmensen, zijn toch eigenlijk erg gevoelige mensen!!!!!!

Janneke